2. Berlijn en Singapore

Donderdagochtend gaat de wekker om 5 uur. Ik pak de trein naar Schiphol en om half 9 vertrekt mijn vlucht naar Berlijn. Het regent in Berlijn. Ik pak de trein naar het centrum. Als ik uitstap bij Alexander Platz is het gelukkig weer droog. Via Unter der Linden loop ik naar de Brandenburger Torn en door het holocaust monument via Checkpoint Charlie en Potzdammer naar mijn slaapplek voor vannacht.

19 km later kom ik aan in het Wallyard Hostel. Echt zo'n hipstertent met gele en blauwe designmeubels in een kale betonnen ruimte met peerlampjes aan koortjes aan het plafond enzo. Je kent het wel. Ik raak aan de praat met een Canadese gast die vertelt over zijn Europa-tour. Hij was de afgelopen dagen in Nederland. He really really liked Amsterdam. 

Na een douche loop ik een rondje in de buurt. Ik word voor de derde(!) keer vandaag aangesproken in het Duits of ik de weg weet. En alle drie de keren antwoord ik in het Engels waarna ze netjes glimlachen en onvoldaan doorlopen. Kennelijk lijk ik op een Duitser, je mag zelf invullen of dat iets positiefs is. In het hostel spreek ik mijn bunkbed-buddy: You. You is een ietwat timide Chinese jongen van 25 die na elke zin hardop lacht. Zijn naam betekent 'vriend' haha dus dat zijn we bij deze haha. Geinig ventje. Met You en een paar Frans-Canadesen drinken we nog wat in de hippe hostel-huiskamer. 22.00 uur, I call it a day.

Dag 2, de wekker gaat veel te vroeg en mijn vlucht veel te laat door technische probleme mit dem flugzeug. Opzich niet heel erg aangezien de geplande aankomsttijd in Singapore 4 uur 's nachts zou zijn. 2,5 uur later dan gepland kan het boarden beginnen. 

Misschien ben ik te verwend, maar een vlucht van 12 uur zonder schermpje in de hoofdsteun voor je, is wel echt teleurstellend. Hopen dat ze wel gratis maaltijden hebben. Ook niet. 

Ken je die schooldirectrice van de film Matilda, nou daar de Duitse versie van, die zit naast me. Ook zij vindt het 'jammer' dat er geen gratis maaltijden worden geserveerd. Gaat ze helemaal haar stem verheffen enzo, iedereen omkijken, die arme Aziatische stewardesjes in de stress. Na 12 hele lange uren kom ik aan op Changi Airport. Die extreem goedkope vliegtickets zijn leuk, maar ik vlieg dus nooit meer met 'Fly Scoot'. 

Mijn Singapore OV-kaart van 2 jaar geleden doet het nog, ik pak de metro naar Clarcke Quay waar mijn hostel is. Het liefst spring ik direct een bed in maar het is 8 uur 's ochtends en ik kan pas 14.00 uur inchecken. Even douchen en dan een rondje door de stad slenteren. 

Het is ontzettend broeierig in de stad, 31 graden. Ik vergaap me wederom aan skyline in downtown, de dure auto's, the marina bay sands en wat ik vorige keer uit pure desinteresse heb geskipt: de Formule 1 pitlane. De curbs liggen er nog. Ze zijn overigens nu al tribunes aan het bouwen voor in september.

Wat opvalt in de stad is dat de straten hier brandschoon zijn. Dat komt vooral omdat de boetes hier achterlijk hoog zijn. Een slokje water nemen in de metro kost je $300 en je kauwgom op straat uittuffen $500. Rondom de Marina Bay Sands krioelt het van de toeristen.
Ik mis drie ingrediënten to blend in met de rest: een mondkapje, een paraplu tegen de zon en een selfiestick.

Even afkoelen in de Marina Bay Sands shoppingmall. Het heeft nogal een PC Hooftstraat-gehalte maar de airco maakt dat ik heel geinteresseerd langs de etalages loop. In Chinatown eet ik wat dumplings en ga dan terug naar het hostel, ik heb nog niet geslapen vannacht. Het hostel is gelegen in het hart van de stad. Je moet je schoenen bij de voordeur uittrekken, er is onbeperkt koffie en om een of andere reden zit het hier vol met 30jarige Russen die allemaal met elkaar fluisteren. Heb ik niet echt aanspraak mee.

Na een geknapt uiltje ga ik er 's avonds weer opuit met Ren, een 31 jarige hippie uit India die in hetzelfde hostel verblijft. We vallen met ons neus in de boter want als we aankomen bij de Marina Sands Bay begint er een vuurwerkshow. Bij navraag blijkt het vandaag een nationale feestdag te zijn: een soort patriotische 'we love Singapore' dag. In Chinatown proberen we uit alle macht een bord chicken teryaki met rijst te bestellen maar het vrouwtje kan geen Engels. We eindigen ieder met een bord noodles met garnalen. Ook prima joh. In het hostel recruteren we nog twee anderen om wat te gaan drinken aan de baai van Clarcke Quay, maar kennelijk mogen ze bij de 7Eleven geen alcohol verkopen na 10.30 PM, dus worden het colaatjes. 

's Ochtends gaat er zachtjes een wekker af in de 4 stapelbed-tellende kamer waarna een Brit door de kamer roept 'Pick up the bloody phone allready, Fuck!' Iedereen wakker. Lachen. 
Breakfast is included dus lekker schransen in de woonkamer. De fluisterende Russen van gister hebben plaatsgemaakt voor een stel Ausies en Indiërs. En een humeurige Brit die vanaf nu de naam Mr. Grumpy draagt. 
Mijn hostelgenoten willen nog wat langer in het hostel blijven hangen dus ik ga er alleen opuit. Ik krijg wat tips mee: de indoor achtbaan in Universal studio's is fantastisch en er is een dolfijnenshow in the Singapore Aquarium... yeah, ehm... no.

Ik loop naar Orchard Road en het begint me een partij te regenen! Gelukkig is het wel droog in de Starbucks. Ik raak nog hopeloos verdwaald in een eindeloze shoppingmall. Uiteindelijk eindig ik in een kantoorpand waar de langste roltrap die ik ooit heb genomen mij naar de rooftop brengt. Ik weet niet zeker of ik hier mag komen maar het uitzicht is mooi! Via een lift en de ondergrondse garage vind ik de uitgang. Na een lunch van een soort luchtige baklava-broodjes wandel ik verder naar Gardens by the bay. 's Avonds staan hier de lampjes aan wat een iconisch beeld schetst van Singapore, maar ik heb 's avonds al afgesproken om Formule1 te kijken met twee Australiërs dus wist niet zeker of ik dat zou halen.

Ik heb net gegeten in een eettentje in Little India: een bord curry met van dat platte brood, daarna de sunset gezien aan de bayfront. Het is hier behoorlijk snel donker dus ik kon uiteindelijk nog makkelijk de gardens by night zien. Nu net weer terug in het hostel, online inchecken voor morgen en zo met Dan en Steven naar de Sportsbar.

Het plan: morgen gaat de wekker, op een tijdstip waar Mr. Grumpy Gilles de la tourette van krijgt, waarna ik naar Manila vlieg. Daar blijf ik één nachtje en dan pak ik mijn vierde vlucht naar Puerto Princesa op Palawan. Daar kan de vakantie echt beginnen! Tot in de volgende blog! Go Max!